Saturday, July 6, 2013

සිත් බැඳුණු කුමරිය - " ඈ මොකද මේ දාඩිය දාලා.. සනීප නැද්ද ? බයවෙලා වගේ"

                       
   
                                 
                
                      "මේ කියපන් උඹට අදත් යන්න ඕනෑ ඕකටම ද? " 
              " ඒකනේ බං මේ නුවර යන්න කොච්චර නම් තැන් තියනවද "
"බලාගෙන උඹ රහත් වෙයි ඈ"

මිතුරන්ගේ කරදරය ඉවසන්න බැරිම වූ මම

"හරි උඹලට එක්ක යන්න බැරින්ම් කියපන්කෝ මම ටැක්සි එකක් අරන් යන්නම්. උඹලා පව් පුරවගන්න එපා  "

" මෙන්න උපසක මහත්තයට ඩෝං ගිහින් "

"හරි හරි අපෝ බං එක්ක යන්නම් ! එක්ක යන්නම් !! ...අපි  අද මල් වත්තට යනවා බං උඹට ගියත් ඉතින් මල් බල බලා ඉන්න එකනේ ..... කෝ එක්ක යන්න කෙල්ලෙක් වත් ඉන්න එකක් යෑ "

" මෙයා ඉන්නේ කැම්පස් ගිහින් එකෙන් පට්ට කෑල්ලක් හොයාගන්න ලු"

නුවර මිතුරෙකුගේ නිවසට පැමිණ මේ ගෙවෙන්නේ තෙවනි දවසයි ! තෙවනි දවසටත් දළදා මාලියාවට යෑමට සැරසෙන මට මේ දෙදෙනාගෙන් මෙවැනි කොමන්ටු වැටීම එක් අතකට පුදුම වන්නට කාරනාවක්ද නැත
මොනා වුනත් ඒ ලෙවල් ඉවර වන තුරු සිංගල් ඉඳීමද ලෙසි පහසු කාරණයක් නොවේ ! යාලුවන්ටත් පට්ට පට්ට කෑලි වැටෙන විට කැම්පස් ගිහිල්ලවත් කෙල්ලෙක් සෙට් කරගන්නවා කියා හිත හදාගත්තේ කොරන්න දෙයක් නැති කමටමය :P මෙවුන්ට ඒකත් විහිලුවකි :(
---------------------------------------------------------------------------------

"අපි 4 ට එනවා උඹ රහත් වෙලා නොහිටියොත් අන්න අතන කොෆී ෂොප් එක ගාවට වරෙන් ඈ "

යාලුවෝ දෙදෙනා රැගත් කාරය ඉගිලී යනතුරු බලා සිටි මම සෙමෙන් සෙමෙන් සෙමෙන් සෙමෙන් මාලිගාව දෙසට පියමනින්න වූයෙමි.
අෆ්ෆා මල් ගේන්න අමතක වුනා...... කොහෙද මුන් දෙන්නා හදිස්සි කලානේ.... මල් ටිකක් සල්ලි වලට හරි ගන්න හරි බැරියෑ
සිතා පර්ස්  එක ගැනීමට පසුපස සාක්කුව අතගෑ මට දෙවියන් සිහිවුනි... වෙඩිමයි !! පර්ස් එකත් දාලා ඇවිත්.... කමක් නෑ හිතේ ශ්‍රද්ධාවෙන් වඳිනවනම් එච්චරයි නේ... හිත හදාගත් මම පොලිස් මුරකුටිය පසු කරමින් ඉදිරියට ඇදුනෙමි..

කෙමෙන් කෙමෙන් ඉදිරියට ඇදුනු මට අය කාලෙකින් එන්න වෙන්නේ නෑනේ ෆොටෝ එකක් වත් ගන්න ඕනෑ යන සිතුවිල්ල පහල වූයේ නිතැතිනම්ය !අනෙක් අය ඩිජිටල් කැම් වලින් ෆොටෝ ගනිද්දී කෝකටත් තෛලය පොල්තෙල් වගේ තියන මාගේ එක්ස්පීරියා කට්ට එලියට ගත් මම කැමරාව ඔන් කරගෙන පොටෝ එකක් ගන්නට සැරසුනෙමි !

කැමරාව එල්ල කරනවාත් සමගම පසු පසින්